Bycie jedno w Chrystusie Jezusie jest nadprzyrodzoną konsekwencją bycia dziećmi Bożymi; odrodzeni z wody i z Ducha tworzymy jedno ciało: Ciało Chrystusa. Ta rzeczywistość, która jest nam dana jako udział w Miłości Trynitarnej, jest trwała i powołana do coraz większego wzrostu, ponieważ jest wyrazem Bożej Miłości.

Tak jak Słowo Boże, Syn Ojca, przyszedł do łona Maryi, aby przyjąć naszą ludzką naturę i stać się na zawsze Jezusem Chrystusem, nowym człowiekiem, tak też Duch Święty przychodzi do nas, abyśmy stali się jedno z naszymi braćmi i siostrami. To duchowe zjednoczenie tworzy wspólnotę Jezusa, naszą wspólnotę, a bycie jedno w historii ludzkości oznacza wspólną wędrówkę: ręka w rękę ku jednemu wspólnemu celowi, jakim jest Niebo.

Nasze ręce muszą być zawsze złączone jak ogniwa w wielkim łańcuchu, a to oznacza, że mamy trwać w jedności z Panem Jezusem. W Nim jesteśmy zjednoczeni ze sobą, ponieważ nie zbaczamy według własnych interesów czy zamiarów, ale jesteśmy mocno utwierdzeni, ukierunkowani na wolę Ojca, którą Jezus do końca w pełni wypełnił. Kroczenie razem jest normalnym i konstytutywnym sposobem bycia i życia uczniów Jezusa. Trwając w ten sposób, plan zbawienia Pana wypełni się według Jego łaskawych i wspaniałych zamierzeń. Uczmy się być jedno w Miłości Jezusa, a będziemy wzrastać jako Koinonia dla chwały Ojca i dla zbawienia świata.

W naszej osobistej i wspólnotowej historii doświadczamy rzeczywistości tych, którzy odłączyli się od wspólnoty i tych, którzy pozostali w jedności. Bóg ma moc przywrócić do nowej jedności tych, których nie ma już z nami, i potrafi wyprowadzić dobro nawet ze zła, ale dla tych, którzy pozostają zjednoczeni, konieczne jest, aby z pomocą Pana umieli pokonać każdą pokusę odłączenia się. Trzeba nauczyć się bardziej być niż działać: być pokornym, ubogim, wdzięcznym, posługującym, wiernym, gościnnym, wyrozumiałym, gotowym przebaczać i otrzymywać przebaczenie. Najlepszą drogą jest ta opisana przez św. Pawła w 1 Kor 13, hymnie o miłości. Wszystko to w pełnej świadomości łaski Bożej, która jest u źródeł każdego powołania i która zobowiązuje nas do wzajemnego szacunku, przyjęcia, przebaczenia, zachęty, docenienia i miłości.

Kroczenie razem jest wyrazem jedności, tej jedności, która jest dana przez Pana i tylko dzięki niej Królestwo Boże może wzrastać, objawiając się jako światło w ciemności. Idąc razem pozwolimy innym dołączyć do nas i w ten sposób coraz bardziej wzrastać. Zawsze będzie działał w nas Duch Święty, jeśli będziemy członkami Chrystusa, w jedności między sobą we wspólnej wędrówce.

o. Sandro Bocchin