W dniach od 13 do 16 lipca 2023 r. w Pradze odbyło się międzynarodowe seminarium Koinonii Jan Chrzciciel poświęcone posługom. Po pięciu latach od poprzedniego seminarium, członkowie Koinonii mogli spotkać się ponownie, by wspólnie przeżyć ważne wydarzenie. Około 400 osób ze Stanów Zjednoczonych, Meksyku, Indii, RPA, Izraela, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Szwecji, Hiszpanii, Włoch, Polski, Niemiec, Słowacji i Czech spędziło trzy intensywne dni na słuchaniu nauczań, modlitwie, przyjaźni, dzieleniu się, w atmosferze przepełnionej radością z ponownego spotkania się po latach pandemii.

Pierwszy dzień poświęcony był posługom w znaczeniu ogólnym: Pasterz generalny o. Giuseppe wprowadził w temat wychodząc z perspektywy biblijnej; Założyciel o. Ricardo mówił o sprzyjających warunkach do powstawania posług; Iwona nakreśliła ich cechy podstawowe; o. Alvaro mówił o tym, co może utrudniać powstawanie posług; na koniec o. Sandro przedstawił kryteria i wymagania, jakie należy spełnić, aby w nich uczestniczyć. Pod koniec dnia mieliśmy radość i zaszczyt gościć wśród nas biskupa Pilzna, Tomáša Holuba, który skierował do zgromadzonych serdeczne i zachęcające pozdrowienie. Drugiego i trzeciego dnia zajęliśmy się bardziej szczegółowo różnymi posługami, a tematom towarzyszyły świadectwa braci i sióstr, którzy od lat wnoszą swój wkład w różne posługi. W szczególności o. Vladko przedstawił duszpasterstwo dzieci i jego rozwój w oazie w Sklené, o. Milan mówił o duszpasterstwie nastolatków, a o. Grzegorz o duszpasterstwie młodzieży, na koniec zaś o. Corrado opowiedział o duszpasterstwie rodzin. Kolejny dzień poświęcony był posłudze wstawiennictwa, którą przedstawiła Irena; Francesca mówiła o posłudze prorockiej, Weronika i o. Michał o posłudze Dobrego Samarytanina, o. Luca o posłudze muzycznej i na koniec o. Claudio przedstawił posługę ewangelizacyjną. Seminarium zakończył o. Giuseppe, podsumowując minione dni i przedstawiając perspektywy na przyszłość.

Były to niezwykle błogosławione dni, w których Pan zechciał nas utwierdzić i zachęcić w naszej wspólnotowej wędrówce do coraz ofiarniejszej i gorliwszej służby. Teraz rozpoczyna się nowy czas, w którym jesteśmy wezwani do radosnego i wspólnego dawania tego, co otrzymaliśmy dla zbudowania Jego ludu i chwały zmartwychwstałego Chrystusa pośrodku nas.